Opowieść o tym, jak próbowałem zrobić lepsze piwo. Wersja 2. Ale w zasadzie w tym wszystkim bardziej chodzi o drogę, niż o cel. No i to jest ta zasadnicza część drogi. Dzień warzenia.
Zobacz Warka #41. Powstał jak penis z popiołów v.2 | Część 1 | Receptura
Zobacz Warka #41. Powstał jak penis z popiołów v.2 | Zbiorczy wpis
Głodny warzenia piwa, a właściwie bardziej adekwatnym określeniem powinno być spragniony, rozpoczynam cykl związany z następnym, 41 piwem. Ponieważ poprzednie nie poszło tak jak chciałem, to postanowiłem zrobić je jeszcze raz. Trochę zmodyfikowałem recepturę, a poza tym po prostu liczę na to, że tym razem to będzie fajny dzień. Zapraszam do zobaczenia artysty przy komponowaniu receptury. Właściwie recetura w dużej mierze była już skomponowana, więc można obejrzeć prapremierowy pokaz nut do tej symfonii.
Głodny warzenia piwa, a właściwie bardziej adekwatnym określeniem powinno być spragniony, rozpoczynam cykl związany z następnym, 41 piwem. Ponieważ poprzednie nie poszło tak jak chciałem, to postanowiłem zrobić je jeszcze raz. Trochę zmodyfikowałem recepturę, a poza tym po prostu liczę na to, że tym razem to będzie fajny dzień. Zapraszam do zobaczenia artysty przy komponowaniu receptury. Właściwie recetura w dużej mierze była już skomponowana, więc można obejrzeć prapremierowy pokaz nut do tej symfonii.
Mozlnie dni się zbierają w tygodnie, a tygodnie odmierzają czas do spróbowania piwa. Tak jak mówiłem już wcześniej, po prawie rocznej przerwie uwarzyłem piwo i dziś pokazuję relację z cierpliwego czekania, aż te małe skubańce (drożdże) zrobią mi piwo z tego co przygotowałem. Relacja z czekania, czyli z fermentacji. I na koniec piwo trafia do butelek, a to znaczy, że do szczęśliwego zakończenia tej serii zostało może ze 2 tygodnie. Tak to dziedzina. Więcej czekania, niż działani i to jest bardzo fajne.
To nie był zbyt udany dzień. Bardzo mi rozwala taki dzień to, jak coś nieprzewidzianego wpadnie mi do zrobienia. Jakaś potrzeba pojechania po coś lub kogoś, załatwienie czegoś niecierpiącego zwłoki. Warzenie piwa to tylko i aż hobby, więc w takich przypadkach muszę to zostawić i zająć się nagłą sprawą, ale tak mnie to wybija z rytmu i jakoś irytuje. Zamiast ze wszystkim uporać się do 15-16, to muszę się jeszcze tym zajmować wieczorem. Do tego zacieranie nie poszło tak jak planowałem. Bardzo słąba wydajność, piwo brązowe, a nie czarne… Porażka. Ale w rezultacie powstało coś, co drożdże mogą skonsumować i zobaczymy co z tego zrobią.
Można powiedzieć, że wracam do żywych. Z różnych względów logistycznych przerwa w piwowarstwie trwała prawie rok. Piwniczkę ogołociłem do sucha. Od 3 lat nie miałem takiego stanu. Pamiętacie te komunkaty z radia o stanie największych rzek w Polsce? „W Zawichoście ubyło 4…” U mnie ubyło wszystko!
Ale jestem. Powstałem niczym penis z popiołów. Nazwa idealna, bo naprawdę powstałem jakby z niebytu, do tego te popioły, które wiążą się z recepturą tego piwa, które ma być bardzo mocno palone. No i jest akcent optymistyczny, żartobliwy w postaci penisa. Zapraszam.
Można powiedzieć, że wracam do żywych. Z różnych względów logistycznych przerwa w piwowarstwie trwała prawie rok. Piwniczkę ogołociłem do sucha. Od 3 lat nie miałem takiego stanu. Pamiętacie te komunkaty z radia o stanie największych rzek w Polsce? „W Zawichoście ubyło 4…” U mnie ubyło wszystko!
Ale jestem. Powstałem niczym penis z popiołów. Nazwa idealna, bo naprawdę powstałem jakby z niebytu, do tego te popioły, które wiążą się z recepturą tego piwa, które ma być bardzo mocno palone. No i jest akcent optymistyczny, żartobliwy w postaci penisa. Zapraszam.
Zakończenie serii. W tej branży ten koniec jest w sumie najprzyjemniejszy. W ogóle to jest fajenie, że to tak zmierza wszystko do punktu kulminacyjnego, który nie jest w środku opowieści, tylko na jej końcu. Zatem prezentuję zwieńczenie 39 warki, ostatni akcent, ale jednocześnie chyba najważniejszy. To nic, że degustacja jest prawie rok po uwarzeniu tego piwa. To nic… No może nie to nic, ale trudno.Tym filmem jednocześnie czyszczę kolejkę starych materiałów i kolejne powinny pojawiać się już na na bieżąco.
Ręka w piwie! Myślę, że to może być takie przewodnie zdanie dla tego filmu. Zapomniałem już o tym i zobaczyłem to w trakcie montażu. Włożyłem rękę do fermentora w trakcie rozlewania tego piwa do butelek. Zabawna sprawa. Ale mogę zdradzić, że piwo się udało i ręka w piwie nie miała wpływu. Ale o tym to już będzie w kolejnym filmie.
Cały dzień warzelny. Czyli zacieranie, filtracja, gotowanie, chmielenie, zadanie drożdży. To dużo pracy, dużo czasu więc film pełen przygód, zwrotów akcji, zaskakujących… No nie, to po prostu historia zwykłego związku mężczyzny z jego garnkiem. Związku, który może mieć przyszłość, ale ta przyszłość, jak to w związkach, zależy od tego jak o niego dbamy. Bo można to popsuć.