Opowieść o tym, jak próbowałem zrobić lepsze piwo. Wersja 2. Ale w zasadzie w tym wszystkim bardziej chodzi o drogę, niż o cel. No i to jest ta zasadnicza część drogi. Dzień warzenia.
Zobacz Warka #41. Powstał jak penis z popiołów v.2 | Część 1 | Receptura
Zobacz Warka #41. Powstał jak penis z popiołów v.2 | Część 3 | Fermentacja i butelkowanie
Zobacz Warka #41. Powstał jak penis z popiołów v.2 | Zbiorczy wpis
Ostatnia cześć serii. Jak to ostatnia?! A gdzie degustacja i cieszenie się dwoma skrzynkami piwa? Niestety przede mną ucieszyły się nm jakieś bakterie…
Nie ma o czym mówić. Wrzucam ten plik prawie rok po nagraniu, więc znam przyszłość z perspektywy tamtej przeszłości. A ona niestety nie jest fajna. No future for this beer.
Najprzyjemniejsza część całego procesu, czyli degustacja, zebranie plonu zasianego dwano temu.
Butelkowanie to jest etap, który nie jest moim ulubionym. Z jednej strony do spróbowania zostaje przeważnie już tylko 2-3 tygodnie, a z drugiej jest tyle mycia butelek, feremntorów, przygotowania syropu do refermentacji… A potem sprzątanie, sprzątanie, sprzątanie… Nie lubię tego, ale trzeba to zrobić.
No i dotarliśmy do fermentacji. Tu rola piwowara sprowadza się do stworzenia dogodnych warunków do tego procesu. Można powiedzieć, że nic się nie robi, tylko się dba o całą kolonię żyjątek. Chodzi oczywiście o drożdże. To o nie musimy zadbać.